سلام دوستان عزیز
اول از همه سال میلادی جدید رو به همه دوستان تبریک میگم و سالی سرشار از اتفاقات خوب برای همه ارزو میکنم.
در این چند وقت کلی اتفاقات عجیب افتاد که ما همه رو به فال نیک گرفتیم و تصمیم سختی رو برای زندگیمون گرفتیم . به جای کانادا فعلا راهی پرتغال شدیم بله دقیقا بعد از پست قبلی که خیلی ناامیدانه نوشته شد یکی از اساتید دانشگاه لیسبون پرتغال به همسرم یه ایمیل زد که اگه هنوز می خوای بیایی سریع خبر بده تقریبا 23 مهرماه بود . البته اینم بگم که همسرم خیلی وقت بود که دنبال پذیرش تحصیلی بود . که بالاخره اینجا برامون مهیا شد . ولی بدون فاند وبا هزینه شخصی اینجاش ریسک بزرگی بود که با این شرایط مالی دنیا و همچنین بی پولی خودمون این ریسک رو بکنیم . ولی خوب ما دل به دریا زدیم و برای رسیدن به ارزوهامون این راه رو انتخاب کردیم امیدوارم که نتیجه خوبی داشته باشه . الان تقریبا 1 ماه و دو هفته میشه که همسرم در شهر لیسبون پرتغال بسر میبرند ومن ودخترم تنها شدیم . قرار بود خیلی سریع من و دخترم هم به همسرم بپیوندیم ولی از انجا که در ایران اتفاقات عجیب زیاد میافته و به طبع اونم تمام سفارتیها با ما بدبختها چپ میشند هنوز نتونستیم ویزا بگیریم و امیدوارم هر چه سریعتر ویزای ما هم درست بشه که دیگه نه ما و نه همسرم تحمل دوری بیش از این رو نداریم .
بخش بعدی خبر هم برمگیرده به اوضاع جدید پرونده های 38 شغله ها که چند وقتیه اتفاقات خوبی داره براشون میا فته . در این سیر پرونده ما هم به ورشو منتقل شده و امیدوارم این قطار هر چه سریعتر به سر منزل مقصود برسه .
برای همه شما دوستان خوب ارزوی موفقیت و پیروزی دارم .
اول از همه سال میلادی جدید رو به همه دوستان تبریک میگم و سالی سرشار از اتفاقات خوب برای همه ارزو میکنم.
در این چند وقت کلی اتفاقات عجیب افتاد که ما همه رو به فال نیک گرفتیم و تصمیم سختی رو برای زندگیمون گرفتیم . به جای کانادا فعلا راهی پرتغال شدیم بله دقیقا بعد از پست قبلی که خیلی ناامیدانه نوشته شد یکی از اساتید دانشگاه لیسبون پرتغال به همسرم یه ایمیل زد که اگه هنوز می خوای بیایی سریع خبر بده تقریبا 23 مهرماه بود . البته اینم بگم که همسرم خیلی وقت بود که دنبال پذیرش تحصیلی بود . که بالاخره اینجا برامون مهیا شد . ولی بدون فاند وبا هزینه شخصی اینجاش ریسک بزرگی بود که با این شرایط مالی دنیا و همچنین بی پولی خودمون این ریسک رو بکنیم . ولی خوب ما دل به دریا زدیم و برای رسیدن به ارزوهامون این راه رو انتخاب کردیم امیدوارم که نتیجه خوبی داشته باشه . الان تقریبا 1 ماه و دو هفته میشه که همسرم در شهر لیسبون پرتغال بسر میبرند ومن ودخترم تنها شدیم . قرار بود خیلی سریع من و دخترم هم به همسرم بپیوندیم ولی از انجا که در ایران اتفاقات عجیب زیاد میافته و به طبع اونم تمام سفارتیها با ما بدبختها چپ میشند هنوز نتونستیم ویزا بگیریم و امیدوارم هر چه سریعتر ویزای ما هم درست بشه که دیگه نه ما و نه همسرم تحمل دوری بیش از این رو نداریم .
بخش بعدی خبر هم برمگیرده به اوضاع جدید پرونده های 38 شغله ها که چند وقتیه اتفاقات خوبی داره براشون میا فته . در این سیر پرونده ما هم به ورشو منتقل شده و امیدوارم این قطار هر چه سریعتر به سر منزل مقصود برسه .
برای همه شما دوستان خوب ارزوی موفقیت و پیروزی دارم .
